Mijn eerste dagen, wat een avonturen!

14 februari 2016

Hai allemaal!

En toen was het zover, we mogen vliegen naar Sri Lanka. We ontmoeten elkaar op schiphol, maar al snel blijkt dat onze vlucht vertraagd is doordat het systeem van schiphol eruit ligt. Ik in de stress natuurlijk, haha.... Gelukkig waren papa, mama, Remco en Anouschka er om mij uit te zwaaien! Na wat voordringen konden we naar de gate en was het tijd om afscheid te nemen. Dit was lastiger dan ik had verwacht... Na een paar uur wachten en vertraging konden we toch vertrekken en zijn we beland in Londen voor onze overstap. De overstap verliep erg soepel en we hadden zelfs nog tijd over om wat te eten op het vliegveld. In het vliegtuig naar Colombo waren er stewardessen met een Sri Lankaanse jurk aan. Ik was moe van alle indrukken en het afscheid nemen dus we hebben veel geslapen. Bijna gearriveerd in Colombo was Halbe-Jan zijn ipod kwijt... Ra ra waar was die uiteindelijk?? Ja juist, in zijn broekzak haha. Na wat verspilde tijd zoeken naar de ipod waren we geland, konden we het vliegtuig uit en onze bagage ophalen. Wij wilden met de taxi naar ons eerste hostel om geen risico te lopen op de eerste dag. We hadden gehoord dat veel taxi chauffeurs je proberen op te lichten. Dit wilden wij voorkomen, wat uiteindelijk ervoor heeft gezorgd dat wij (volgens mij) de taxichauffeur hebben opgelicht haha! Aangekomen bij ons hostel hebben we een Nederlands meisje ontmoet (waarvan ik nog steeds de naam niet weet) en een filepijn. We weten dankzij hen nu een beetje wat normale prijzen zijn. De eerste avond zelf rijst met kip en prei gemaakt, maar we zijn er achter gekomen dat uiteten gaan goedkoper is. 

Wauw, wat was het warm de eerste nacht, pffff. Als ontbijt kregen we een banaantje (heel klein, en die heb ik natuurlijk aan Halbe-Jan gegeven;)), een broodje jam en een hardgekookt eitje. Van de host kregen we te horen welke bus we moesten pakken naar ons volgende hostel: Colombo beach view hostel. Oversteken bij de 'mainroad' is echt een vak op zich. Je moet gewoon gaan en dan hopen dat iedereen stopt voor je, anders kan je uren gaan staan wachten tot iemand zal stoppen voor jou. We zagen onze bus en konden direct instappen. Iedereen was naar ons aan het kijken en lachen met onze big backpacks! Nou ik zal jullie wat vertellen over de busreis: als er geen file was door de chaos van het verkeer waren we hoogstwaarschijnlijk wagenziek geworden. Na 40 minuten (100 roepie voor ons 2, ongeveer 70 cent) in de bus stapten we uit en moesten we verder reizen met een tuktuk. De tuktuk chauffeur 'wist' wel waar ons volgende hostel was. Dat hebben we geweten..... een uur later kwamen we namelijk aan terwijl dit ook in 10 minuten had gekund. Natuurlijk wilde die chauffeur meer geld omdat het zo lang had geduurd (soort van ruzie hier om, omdat wij de prijs van tevoren hadden afgesproken). We zijn het strand gaan verkennen en daarna wat gaan eten met 2 leuke meiden, Jodie en Nerissa, die we hadden ontmoet in het hostel. Ik had een erg lekkere chicken rottie.

Gister nacht dacht ik dat het warm was, maar deze volgende nacht heb ik echt in een waterbed van zweet geslapen. Onze boeking was eigenlijk voor een 2-persoons kamer, maar op z'n srilankaans ging dat even wat anders en sliepen we met nog 2 anderen op de kamer. Na het ontbijt (wat weer bestond uit een banaan, dus ik moet dit denk ik maar leren eten...) zijn we naar het station gelopen om alvast een ticket te boeken voor de volgende ochtend naar onze stage. Bij dit station konden we geen tickets boeken, want boeken kon alleen op Colombo. Wij dus naar Colombo gegaan, waar bleek dat alles uit was verkocht. We konden dus weer terug met lege handen, en de trein ging pas anderhalf uur later-.-. Bij terugkomst wat gegeten (want Halbe-Jan had weer eens trek haha) en daarna naar een strand verderop gegaan met Jodie. Er waren veel mannen die ons aanstaarde dus ik ben heel snel even het water in gegaan en gelijk weer kleren aangetrokken. Met Jodie, Nerissa en een man uit India hebben we wat gegeten en gedronken op het strand. De man 'wist' alles, maar wij geloofden er allemaal niet echt veel van. Ik sprak trouwens continu automatisch in het Nederlands tegen Jodie en pas veel later had ik dan door van 'ohjaaa zij spreekt helemaal geen Nederlands'. 

De volgende ochtend half 6 opgestaan om op tijd bij de trein te zijn, want 2e en 3e klas kon je niet reserveren en moest je ter plekke kopen. We hadden alle drie een zit plek veroverd (Nerissa reisde een stuk met ons mee). Nerissa weet echt alles en is in deze dagen onze persoonlijke gids geweest. Weligama (het dichtsbijzijnde plaatsje bij Hellabeem) bereikt na 3,5 uur in de trein. Bij Weligama even gekeken bij het surfen en onze tanden nog gepoetst haha. Het is een super mooi plaatsje en een gaaf strand! (foto's hiervan volgen nog). Met de tuktuk naar Hellabeem gegaan. Onderweg een slangetje zien kronkelen over de weg! Alle tuktuk's hebben een fles drank naast hun staan, heel bizar. Ik moet er nog achter komen of hier echt drank in zit of gewoon water. 

Hellabeem is echt groot en onze kamers zijn luxe! Op de mieren na dan, want er zitten in de douche wel 1000 mieren. Helene en Jan ontmoet en er is ook een klusjesman. Samira is de fysiotherapeut en gaat ons het meest begeleiden tijdens onze stageperiode, hij is erg aardig! We hebben ook al een paar van de jongens ontmoet. Ze lijken nu nog een beetje verlegen, maar wel nieuwsgierig naar wie we zijn. Ze zijn allemaal een stuk kleiner dan Nederlandse jongens. We hebben in de avond een borrel gedronken met Helene en Jan en vanmorgen koffie. Ik heb erg lekker geslapen hier! Na de lunch gaan we Weligama verkennen! Ik heb het tot nu toe erg naar mijn zin! Mijn eerste reisverslag was dit! 

Foto’s

10 Reacties

  1. Hilko:
    14 februari 2016
    Hé Loes, leuk verhaal!
    Jullie moeten je schamen...taxichauffeurs afzetten. Durf je wel. Ik moet wel lachen om al die bananen. Veel plezier met ontdekken verder en met de stage natuurlijk!
  2. Thecla:
    14 februari 2016
    Hoi Loes. Ook ik moest lachen. Om de banaan. De foto van het eten van Halbejan. En je hebt oog voor detail want ik word ook nieuwsgierig naar die fles met....in de tuktuks. Wat een indrukken allemaal.
    Fijn dat jullie goed bij Hellabeem zijn aangekomen. Tot gauw sprekens. Lang leve whatsapp.
  3. Corrianne:
    14 februari 2016
    mmmmm, echt een keer proeven, die kleine banaantjes zijn zoveel lekkerder dan die rauwe die wij in NL eten!!! Gewoon overal je neus in stoppen op de markt, nog veel meer te proeven. Heerlijk om te lezen al jullie avonturen. Enjoy!!
  4. Marit:
    14 februari 2016
    Hey Loes, een goed begin zo te horen. Wat een indrukken al in zo'n korte periode. Dat oversteken is zo herkenbaar, straks weet je niet beter! Het mooie van reizen is dat je ook steeds andere mensen ontmoet, dat zie je nu al! Geniet ontzettend daar!
  5. Anneke E:
    14 februari 2016
    Leuk Loes! Dank je wel!
    Ik kijk al weer uit naar het vervolg op dit mooie verhaal.
    Alles meemaken is één ding, maar het opschrijven, zodat we het voor ons zien, is een tweede.
    Liefs, Anneke
  6. Opa & oma:
    14 februari 2016
    Hé Loes, wat schrijf jij leuk. We zien het gebeuren. Blijf dit vooral doen, want we zien nu al uit naar het vervolg.
    En ..... zal ik alvast een recept voor een bananentaart bedenken? ..... ha, ha.....Die kokosmelk is vast wel lekker! Liefs.
  7. Manna:
    14 februari 2016
    Jeetje Loes, dat is een goede start! Ik ben benieuwd hoe het (met je) verder gaat.
  8. Marianne & Fred:
    15 februari 2016
    Hoi Loes,
    Dit klinkt wel als een echte vuurdoop die je, als we het zo lees, goed heb doorstaan!!
    Ik dacht trouwens dat wij last van mieren hadden, maar jullie gaan het royaal winnen (vind ik niet erg hoor!).
    Mocht je het weer eens heeeeel warm hebben, bedenk dat wij hier een soort permanent najaar hebben (= veel wind, veel regen, weinig zon). Volgens mij kikker je dan vanzelf op.
    Heel veel plezier, en we wachten met spanning op de vervolgverhalen.
  9. Geke en Albert:
    18 februari 2016
    Wat een belevenissen, als je hele stage zo doorgaat kun je er een dik boek van maken dat heel vlot leest. We zijn benieuwd naar de volgende avonturen.
  10. Michel:
    22 februari 2016
    Hallo Loes, Ik zit nu samen met Ma (jouw Oma Riet) naar je site te kijken. Het ziet er allemaal goed uit en de foto's aan zee zijn altijd heerlijk om te zien. Veel plezier en succes en heel veel groeten van Oma Riet.

    Michel